First week in Afrika

Hallo Nederland! Hoe is het daar?

Hier is het geweldig! We zijn er nog maar een paar dagen, maar we zijn al helemaal gewend aan alles en benutten onze dagen optimaal. 

In tegenstelling tot wat jullie vast denken is het hier alleen maar regen, regen en regen. En ook niet van die buitjes zoals in Nederland! Nee, het regent dagenlang en alle wegen (of nou ja zandpaden waar auto's op rijden) staan blank en alles zit onder de modder. Haha ook daar zijn we al aan gewend. 

Ons huisje in banjul is prima! We hebben twee slaapkamers, een woonkamer, badkamer en keuken. Echt alles wat we nodig hebben! Het staat op de campus tegenover het ziekenhuis en we hoeven maar twee minuten te lopen naar het stand. 

We hebben onderhand al zo'n honderd vrienden gemaakt. Omdat onze namen met geen mogelijkheid uit te spreken zijn voor de Afrikanen hebben we van een gezin Gambiase namen gekregen. Ik heet Amie, Ilse Isatu en Danielle iets van Kaddy. 
We eten vaak bij 'vrienden' of bij gezinnen thuis. Die koken dan de heerlijkste rijstgerechten voor ons en doen hier zo'n 4 uur over omdat ze maar 1 pan en 1 vuurtje hebben. 
Maar hier heb je alle tijd! Ook wij kijken niet meer op onze horloges, want tijd maakt hier niets uit. Heel relaxed! 

We hebben ook al geleerd met onze handen te eten. Eigenlijk alleen de rechterhand natuurlijk want die andere is voor vieze dingen. Rijst moet je samenknijpen tot het vet eruit loopt en als je je hand dan opent is de rijst een harde bal die je zo van je hand kan af eten. Lekker joh! 

We zijn in een dorpje geweest waar Lamin, onze gids, woont. Hier waren ontzettend veel kinderen die allemaal op ons af kwamen rennen en de rest van de dag met ons knuffelden en speelden. Zo lief! Ik zou er zo een paar mee willen nemen. Vooral vanwege hun ronde hongerbuikjes.. 

Dit meenemen blijkt ook heel normaal, want toen Ilse zei dat ze een kindje zo mee naar Nederland wilde nemen zei een jongen dat ze het dan even tegen de ouders moest zeggen. Dan mocht het zo!

We trekken veel op met een groep Gambianen. Ze maken ons een beetje wegwijs hier en koken vaak voor ons. Iedereen zegt hier constant 'it's nice to be nice' en 'you see, you are at the smiling coast of Africa.' Ze bedoelen dat ze het fijn vinden om ons te helpen en vinden onze aanwezigheid alleen maar gezellig. Want echt, ze liggen helemaal dubbel om onze grappen! 
En, heel fijn, als er weer allemaal mensen naar ons toe komen om ons te bewonderen of ons haar aan te raken terwijl wij even lekker op het strand willen liggen, roepen zij van een afstandje dat ze weg moeten gaan. 
Gister zijn we bij een feestje van hen geweest, wat eigenlijk meer in hield dat we aan de rand van de straat kletsten en dansten met de kinderen. 

We maken onwijs veel mee en het is hier zo leuk! Zaterdag vertrekken we naar het binnenland.

See you!