Laatste weekjes Bansang!

Begint het al saai te worden zonder ons thuis? Hierbij weer een paar van onze belevenissen!

We hebben de presentatie die we voor de groep Nederlanders hebben gehouden, vorige week aan alle verpleegkunde studenten gegeven! Best spannend! Er zat een lerares bij die ons beoordeelde, zodat we er een producttoets aan konden koppelen! En raad eens? Inderdaad! Een dikke goed!!

In ons zusterpakje liepen Charlotte & Ilse op weg naar de kinderafdeling. Onderweg werden we aangesproken of we alsjeblieft mee wilden helpen op de eerste hulp. Snel even op de kinderafdeling gekeken en aangezien het daar behoorlijk rustig was in tegenstelling tot de eerste hulp, zijn we naar de eerste hulp gegaan. We zaten nog maar net of de eerste patiënt duwde zijn briefje al in onze handen. “Wij zijn verpleegkundigen geen dokters, sorry wij kunnen dit niet doen,” aldus Charlotte & Ilse. De verpleegkundige naast ons antwoorde: “Ik ben ook een verpleegkundige, maar bij een gebrek aan dokters moet je toch wat… Ik raad ook gewoon maar wat!” Oké, dan kunnen wij dat ook! Er kwam een jongen bij ons zitten die de patiënten de vragen stelde waar wij antwoord op wilden hebben en het naar het Engels vertaalde voor ons.
Wij moesten bepalen wat er met de patiënten zou gaan gebeuren. We stuurden ze naar de apotheek, laboratorium, naar huis of we regelden een opname.
Er waren veel patiënten met buikpijn / hoofdpijn.. die stuurden we naar huis met paracetamol. De wat zwakkere patiënten keken vaak ziek uit hun ogen. Deze stuurden we vaak door om bloed te prikken om het te testen op malaria.
Bijzonder eigenlijk.. Patiënten komen overal vandaan. Sommige worden met een busje gebracht, anderen komen na dagenlang lopen eindelijk aan en soms zitten er zwakke patiënten achterop een motor! Kun je je toch niet voorstellen?
Het was een leerzame, bijzondere maar vooral ook leuke stage dag!

Afgelopen weekend vonden we het tijd om er eens lekker op uit te trekken. We hadden een berg gezien bij ons in de buurt en van mensen gehoord dat er een trap aan zat, dus je kon de top bereiken. Althans, het klonk makkelijker dan dat het was. We vroegen een voorbijganger aan welke kant van de berg de trap zich bevond. Deze man besloot met ons mee te gaan, hij was immers ook nog nooit op de berg geweest. Hoe we hem ook duidelijk maakten dat we dit samen wilden doen, zonder hem, hij bleef maar bij ons. Achteraf maar goed ook. De trap bestond uit ongeveer 20 stenen die schuin waren neergelegd, oftewel bij elke stap die je zette moest je je gewicht naar voren gooien anders gleed je van de steen af. Dit was al behoorlijk eng! Halverwege hield de trap op… Met gevaar voor ons eigen leven zijn we verder gegaan. Stenen die los liggen en naar beneden rollen, takken waar je je aan vast wil houden die ineens los zitten, etc. Wat waren we trots toen we eindelijk de top van de berg hadden bereikt! En wat een uitzicht, echt schitterend! Je keek neer op Bansang, de Gambia Rivier en een geweldige omgeving. De afdaling ging goed! Het was een geweldige dag!

Het einde komt nu bijna in zicht!

Vandaag hebben we onze laatste stagedag in Bansang gehad. Morgen gaan we inpakken en woensdag worden we terug naar Banjul gebracht!

En vrijdag komen dan EINDELIJK Youri & Maureen in Gambia aan!
We gaan nog 2,5 week intens genieten van ons avontuur hier!
Maar stiekem verlangen we toch ook wel heel erg naar 13 december!

Veel liefs! En tot snel!
Dikke Kus